HET PRINTERLINT
Ik herinner het me nog als de dag van gisteren, we zaten inmiddels al in de studio in de Kloosterstraat in Kinrooi…
Wat hadden we moderne apparatuur voor die tijd! Via een VIDITEL terminal konden we een keer per uur het laatste nieuws opvragen bij de redactie van Het Belang van Limburg (Concentra), hoe het allemaal technisch mogelijk was snapte geen hond, maar het werkte ! Aan deze Viditel terminal, een bruin kastje ter grootte van een halve magnetron waarvan je het toetsenbord moest openklappen en dan een prachtig groen beeldscherm zag, was een heuse printer verbonden!!!
Op een kwade dag, terwijl ik eigenlijk wel wist dat het LINT (JA LINT!) van de printer nodig aan vervanging toe was, was het weer tijd om live in de uitzending het nieuws te lezen: Het lint nog steeds niet vervangen, waardoor sommige letters niet bepaald duidelijk werden geprint. NO PROBLEM, doe ik wel even !
Altijd ging ik een minuut of tien voor het nieuws op antenne moest naar de interview studio waar de Viditel stond, zodat ik het nieuws nog een paar
keer kon DOORlezen voordat ik het moest VOORlezen… behalve nou net op deze dag.
Ik was ik weet niet wat aan het doen, keek op de klok, SHIT! HOOGSTE TIJD, RENNEN, PRINTEN, VLIEGEND naar de live studio, en NET OP TIJD ! Muziekfader naar beneden, tijdsein gestart, Microfoonfader open, en daar gaat ie:
‘Een uur, luisteraars goedemiddag, dit is Radio Grensland met het nieuws’……
‘Koning Boudewijn is hedenmorgen geopereerd aan zijn HUMOR’…..
Ik zat LIVE in de uitzending…. , realiseerde me mijn GRUWELIJKE fout, knalde de microfoon dicht op de mengtafel en toen was het zeker een halve minuut stil op Radio Grensland… ik kon niet meer van het lachen !!! Ik wist niet meer wat te doen, dus uiteindelijk maar muziek ingestart, WAT EEN NIEUWS!
Ik was wel altijd zo slim, om de telefoon van de haak te leggen in de studio als ik nieuws ging lezen, zodat er geen hinderlijk telefoongerinkel in de uitzending zou komen. Dat had ik nu ook gedaan, maar toen de muziek weer op de zender klonk, durfde ik de haak er niet meer op te leggen, en TERECHT!! Toen ik na geruime tijd dan toch de telefoon weer vrij gaf, stond het ding meteen roodgloeiend !!!! Hele boze luisteraars probeerden hun gram te halen, hoe was het toch in hemelsnaam mogelijk zo de draak te steken met het koningshuis???? In mijn hele leven heb ik nooit zo veel excuses aangeboden ! Als ik nu gewoon een nieuw lint in de printer had gedaan, had ik ongetwijfeld die T niet voor een H aangezien!!!
HET LICHTORGEL VAN HENK!
In het prille begin, ik denk zo iets van oktober 1981, reden Henk, Leon, en ikke iedere zondagmorgen rond een uur of negen vanuit Weert de grens over richting Pier van het Fort!
In de kofferbak: De cassettes met de programma´s voor die dag, een cassettedeck en never forget: DE ZENDER!!!
Iedere keer als we de douane passeerden, klopten er drie harten heeel wat sneller, je wist het per slot van rekening maar nooit!
De uitzending was weer goed verlopen, de cassettes waren op tijd gewisseld, we waren helemaal happy !!
Terug naar Weert, en samen een pint drinken op de goede afloop!
Grens Molenbeersel Stramproy, 1981 een uur of vijf in de namiddag… Drie blije mannen naderen de grens en hun grootste schrik wordt werkelijkheid: HALT DOUANE !
We scheten alle kleuren!
Ja hoor! kofferbak openmaken !
Gedachten van ons drieën: WE ZIJN ER AAN, DE PISANG!, AFGELOPEN MET HET AVONTUUR !
De kofferbak van Henk zijn knalrode Datsun ging open, en daar lag onze zender!!!!
Mijn hart bonkte in mijn keel, GLOEIENDE, DIT IS HET EINDE !
De douanier nam de zender in zijn hand… bekeek deze eens met een professionele kennershand, en vroeg aan HENK: wat is dit?
Zonder ook maar met zijn ogen te knipperen, antwoordde Henk de douanier: ‘Wij zijn van een drive in show en dit is een lichtorgel dat ik zelf heb gebouwd’.
De douanier was erg kundig, en reageerde: MOOI GEMAAKT ! PRETTIGE REIS VERDER !
Wat hebben we daarna in de auto op weg naar Weert gelachen !!!
PIER LOST ALLES OP !
Ook dit verhaal speelt zich af in het PRILLE begin van Radio Grensland (INTERNATIONAAL!).
Ik dateer het bij benadering op oktober 1981, in IEDER geval een ZONDAG!
Henk Wouters had mij, Leon van Berkom, de zender en de cassetteplayer netjes op tijd afgeleverd bij café ´t Fort, de zender aangesloten en doorkruiste zelf al weer de regio, om te luisteren hoe ver we wel niet kwamen met ons Radio Grensland. Rond een uur of vier zou hij weer terug zijn om ons op te halen.
KLOKSLAG 10.00 uur klonk het tijdsein, en we waren weer ON THE AIR!…
Een voormalig kippenhok, een bunker uit de tweede wereldoorlog (het FORT, vandaar de naam), EN een café, op ZONDAG, tja lang hoefden we niet na te denken, dus zaten Leon en ik al snel weer aan de bar bij Pier, de vaste kaarters van de zondag ontbraken niet en het werd al snel gezellig!
Even voor 11.00 uur moest er iemand zijn pint laten staan, om de parking over te steken en precies op het tijdsein van Hilversum de cassette te wisselen. NO PROBLEM, geen kat die in de gaten had dat de uitzendingen NIET LIVE waren!!!
Even over elf, parkeerde er een rijkswachtcombi voor de deur en kwamen er twee rijkswachters in uniform het café binnen, OEI ! nog eens OEI, en NOG EEN KEER OEI!!!! Fabri en Groenewoud: rustig blijven is de boodschap, die zijn zo weer weg, die komen niet voor ons, die WETEN niet eens dat hier een Radio zender zit… BIBBBERRRR!!!!
Maar ook de flikken vonden het zeer aangenaam aan het buffet bij Pier en Lèneke, ze bestelden NOG een pint(!) en NOG een, en de klok tikte voort…
Bijna twaalf uur, Leon en Pierre zitten de gezellige uit te hangen naast twee blauwe smurfen met een pet op die vrolijk met ons babbelen, maar er moest binnen een paar minuten wel een cassette gewisseld worden !!!!
5 voor twaalf…Proost !
4 voor twaalf…SCHOL !!
3 voor twaalf… vertwijfelde blik naar Pier, HELP !!!!!!
Het was die dag ECHT twee voor twaalf, toen Pier naar achter (de keuken) in spurtte, heel even later met een uitgestreken gezicht terug achter de bar verscheen en naar mij riep: JEAN PIERRE, DRINGEND TELEFOON ! (de telefoon hing in de gang die aansloot op de keuken, maar rechtsaf ging het naar buiten richting zender!).
Mijn redding ! Ik kon via de de deur achter het buffet ontsnappen aan de blauwe petten! Een honderd meter die helaas nooit officieel geregistreerd zijn volgden, en EXACT OP DE SECONDE: cassette wissel! YESSSS!!!
In no time was ik weer terug aan het buffet via de achterdeur bij mijn pint en de rijkswachters, waarmee het nog lang gezellig was. Natuuuurlijk kwamen die niet voor Grensland, het was gewoon erg gezellig bij PIER !!!
POWER ON THE AIR !!!!
We zijn op de Weertersteenweg in Kinrooi – Molenbeersel, en we spreken over de tijd dat we nog in de EERSTE live studio zaten, dus achter de kantine. Een exacte datum weet ik niet meer (vul aan als je het WEL weet).
In ieder geval namen we op een HELE GOEDE DAG de beslissing om een IETS sterkere zender aan te schaffen… Onze keus viel uiteindelijk op een eindtrap van Italiaanse makelij, de Electro Elco EAL 1000. De naam zegt het al: zendvermogen 1000 WATT !!! Kostprijs fonkelnieuw af fabriek in die tijd ongeveer 180.000 Frank, zeg maar 10.000 Gulden! (Voor ons toen een GODSVERMOGEN!)
Onze onvolprezen zender technicus Johan Deprez, wist wel raad met deze nieuwe Italiaanse vriend, en kon er zomaar 1250 WATT uit toveren!!!!, het ding liep op zijn tenen, maar wat(t) kon ons het schelen, ZENDEN met dat ding! (Voor de technische mensen: op maar liefst 8 antennes straalden we zo maar even 10 KILOWATT E.R.P. uit!!!!)
De nieuwe zender zorgde voor een werkelijk ONGEKEND bereik, we wisten werkelijk niet wat ons overkwam… Ontvangst rapporten van luisteraars die ons gewoon volgden op de autoradio in o.a. UTRECHT, NIJMEGEN, ik weet niet HOE ver, maar in ieder geval ERG ver in Duitsland en ga maar door!!! Het kon gewoon niet op !
Op een dag was ik live een verzoekplatenprogramma aan het doen, toen er een mevrouw belde om een plaat aan te vragen uit SCHEVENINGEN !!!! Ja, DAAAG! ´Bent U nu naar ons aan het luisteren?´ Het antwoord was positief! We hadden alle telefoonboeken van Nederland, dus: haar telefoonnummer gevraagd, gecontroleerd in het grote boek van Sinterklaas, en dat klopte! Scheveningen gemeente Den Haag.
Een kwartiertje later belde ik mevrouw terug, met de vraag of ze nog luisterde, en welke plaat we NU draaiden. Sherlock Holmes was er niks bij, maar alles klopte, in een appartement op de tweede etage in Scheveningen luisterde ze gewoon naar Radio Grensland !
Meer over onze POWERRRRR !!! :
Henk Wouters ging op een welverdiende vakantie naar het Spaanse eiland Mallorca. En opnieuw tijdens een live uitzending… Telefoon: “Wie heb ik aan de lijn, HALLO HALLO???? ” Henk Wouters dus !
´Ik dacht dat jij op vakantie was?´… ´Ben ik ook, ik lig op het strand van Mallorca en Luister naar je programma op een transistorradio !!!!!!´ Je wordt tegenwoordig van minder gek !
Ik denk dat het het zelfde jaar was, toen we een cassette opgestuurd kregen waarop Ron de Jong te horen was met de hitparade, uit het hoge noorden van Finland, met een leuke brief er bij…
Onze Italliaan vrat geen spaghetti, maar wel enorm veel stroom, kostte kapitalen, maar maakte ons wel bijna wereldberoemd !!
NOTE:
Mallorca en Finland hadden te maken met uitzonderlijke ontvangst condities, die verband houden met de 11 jaarlijkse zonnecyclus. Dit was dus niet gewoon, maar juist erg bijzonder !
JANUARI STORM BOVEN OP HET FORT!
Januari dus, 1982 volgens de inmiddels een beetje krakende archieven in mij hersenpan….
We zonden alleen nog maar uit op de zondagen, via Henk zijn zelf gebouwde zender, en onze antenne mast van 16 meter (steigerpijp), die met een paar beugels aan de bunker was bevestigd, in combinatie met een aantal strakgespannen tuidraden.
Een doordeweekse sombere dag, regenbuien en harde wind vlogen over het Limburgse land, en het werd erger… Langzaam maar heel erg zeker wakkerde de wind aan, Wat een rotdag! Ach, wat kon mij het eigenlijk schelen, morgen naar Jaques Verboeket, een paar straten verderop, en weer een programma opnemen voor RADIO GRENSLAND! Laat de wind maar waaien, ik ga lekker slapen!!!
Bruut werd ik rond drie uur in de morgen uit mijn radiodromen gerukt door de telefoon, De Captain aan de lijn…. NU naar België komen, de mast waait bijna om !!!! Goede raad was duur op dit tijdstip, wat gedaan??? Ik had geen auto, Leon (Polleke Fabri) had ook geen auto en Henk was niet te bereiken (niet zo verwonderlijk midden in de nacht).
Na snel telefonisch overleg met Leon, een taxi aan laten rukken, Leon opgehaald, en met gezwinde spoed naar Molenbeersel! De wind huilde, de regen striemde en de mast, welke we eigenhandig hadden recht gezet, stond op het punt om op zijn beurt ook weer eigenhandig er bij te gaan liggen…. NO WAY!!!!
Absoluut niet gekleed voor dergelijke grappen van moeder natuur, beklommen we als twee onvervaarde ridders van de radio de gammele houten trap die ons naar de top van het fort bracht. aanspannen die tuidraden !!!! Waarom we niet van de bunker afgeblazen zijn, is me nu nog een raadsel, het zal wel de wilskracht geweest zijn, maar het lukte ons. Dankzij onze nachtelijke acrobatische toeren op bunker nummer 7, bleef onze mast op zijn plek, fier, recht overeind!
Als poolreizigers, bibberend van de kou, gingen we de houten trap weer af, het zal toen wel een uur of vijf in de morgen geweest zijn, door en doornat. Captain Pier opende de deur, riep ons binnen, en in de keuken stond Lèneke, ze had soep voor ons gemaakt, in het holst van de nacht…… DE LEKKERSTE SOEP VAN MIJN HELE LEVEN!!!!
BLIKSEM IN DE KLOOSTERSTRAAT !
Kloosterstraat Kinrooi, We zonden nog steeds uit als RADIO GRENSLAND:
De studio´s hier werden door sommigen ook wel ‘Het glazen paleis’ genoemd, het doolhof op de kermis was er dan ook niks bij! Glas overal, zodat men elkaar (bijna) altijd aan het werk kon zien. Alle studio´s (5) en kantoren (3) waren gescheiden door glazen wanden die van de grond tot aan het plafond reikten.
De atmosfeer was drukkend die dag, het rommelde al een beetje in de verte, maar het was nog niet alarmerend, het onweer was nog op ruime afstand.Toevallig had ik enkele weken van te voren het advies gegeven aan alle medewerkers, om bij een naderend onweer de studio´s te verlaten en buiten in de auto het natuurgeweld af te wachten. We hadden per slot van rekening een mast van 42 meter hoogte, het hoogste punt in de verre omtrek, en daar is de bliksem gek op !!
Wanneer je in een auto zit, bevindt je je in een ´kooi van Faraday´ en dat is in een dergelijke situatie de veiligste plek!
Als je het gebouw binnenkwam (zie grondplan Eddy Taxus), zat ik in het eerste kantoor links. Recht er tegenover aan de andere kant van de gang was het secretariaat, waar ook de telefooncentrale aan de muur hing. Ik was ik weet niet meer wát aan het zoeken, maar moest het wel dringend hebben! Eigenlijk kwam ik nauwelijks in het secretariaat, maar deze warme dag dus wel…
Een of ander document moest ergens zijn.. ik ging het secretariaat binnen, onderzocht de laden van bureau een, niks te vinden, Misschien in bureau 2 aan de andere kant? Omgelopen, gaan zitten, ik buk me om de onderste bureau lade te openen en ……….. BAAAAAAM !!!!
Een ENORME KLAP !!!
TERING !!!
Ik vloog overeind, en zie een vlam rechtstreeks uit de film Poltergeist het kantoor verlaten……blauw van kleur! Een doodse stilte volgde…. We waren UIT DE LUCHT!!!
Mijn eerste blik naar rechts: daar stond Jac Verboeket uit Stramproy met zijn hand voor zijn mond,.. wat gebeurd hier ??? Mijn enige gedachten op dat moment waren: ‘We liggen er uit, zo snel als het kan terug in de ether !!!!! Rennend het secretariaat uit, naar de zekeringen kast. ALLES lag er uit, dus schakelaars terug aangezet en nog steeds geen Radio Grensland… DJU ! Live studio checken, zekering van de mengtafel kapot, nieuwe er in en snel! Yes, computers werken, mengtafel doet het, maar er is niemand die ons hoort, ook de ZENDER ligt er uit!!!!
In een sprint de zolder op, en ook bij de zender was er gelukkig niet meer aan de hand dan een kapotte zekering, we hadden voorraad, dus zekering vervangen zender opnieuw aan en BACK ON THE AIR !!!!
PFFFFF
Trap af, de computer opnieuw opgestart.. we waren weer in de lucht ! In de gang kom ik Jac Verboeket tegen, en hij vraagt mij heeeel vriendelijk:´Pierre, gaat het een beetje´’……………………………….
DAT was de bekende druppel, ik flipte helemaal uit, ik heb hem uitgescholden voor alle vuile vis, hem ik weet niet waar naar toe gewenst, terwijl hij absoluut niets fout had gedaan…. ADRENALINE!!! Bij de ingang van het gebouw ben ik op de drempel gaan zitten…………. MILJAAAAAAR ! WHAT HAPPEND????
Na ongeveer een kwartier kwam Jac (Dank je!!) naar buiten om te informeren hoe het met me ging… Ik wist het allemaal niet meer, in een paar seconden, of nog minder, gebeurde het onverwachte EN ongelooflijke ..
JAC vertelde mij dat hij net kwam aanlopen, een enorme klap hoorde en de bliksem op nauwelijks EEN centimeter over mijn hoofd uit de telefooncentrale zag komen en door de deur weg zag gaan….. Ik heb Jac mijn oprechte excuses aangeboden, die uiteraard direct werden aanvaard, en besefte toen dat ik echt door het oog van de naald was gekropen!!!
De zelfde dag nog hingen er grote mededelingen in het gebouw, dat men bij naderend onweer VERPLICHT was de computer te starten, het gebouw te verlaten en in de auto te gaan zitten! EEN seconde eerder of later, U had dit NIET gelezen!!!!
*Note*
De bliksem was niet op de mast ingeslagen, maar een paar huizen verder aan de Breeërsteenweg en zo via de telefoonkabels bij ons gekomen*.
OORLOG IN DE KANTINE !
We gaan terug naar de winter van 1981 – 1982 OF 1982 – 1983…..
We zonden nog uit met cassette’s van EEN UUR PER KANT, de bekende C120 TDK tapes. De kantine was in die tijd eigenlijk alleen geopend voor de fanfare of de schutterij van de MANESTRAAT, wij, de radioridders van GRENSLAND, bivakkeerden tussen het wisselen van de cassette’s door, gewoonlijk in het café van Captain Pier en Leneke, ongeveer 58 minuten per uur ! Toen ik nog maar eens van mijn kruk sprong om naar de zender te sprinten en de cassette voor het volgende uur te starten, bemerkte ik op de heenweg al, dat er activiteit in de kantine was…. ‘dat checken we later, eerste Grensland in de lucht houden’ !
In deze tijd stond het buffet in de kantine nog links, vanaf de parkeerplaats gezien, en achter het buffet was een deur, net zoals helemaal aan het andere eind van de kantine, EN nog een derde deur die rechtstreeks uitgaf op de parkeerplaats. Ook bij mij begint mijnheer Alzheimer zich met van alles te bemoeien, maar ik verdenk onze vriend Jacky Heylen er van tot een van de aanstichters te horen, samen met Peter Lemmens (notabene ZOON van de Captain!).
Enfin, de cassette werd gewisseld, Radio Grensland was weer een uur ON AIR, dus eens even kijken wat er zich in de kantine afspeelde… Deur aan de linkerkant opengemaakt en…….. BATS !!!!!!!!!!!! een dikke sneeuwbal recht tegen mijn kop ! GLOEIENDE GLOEIENDE! Welke idioot deed dat? BATS !!!! nummer TWEE !!!! , NEE NOU WORDT IE MOOI ! krijg wat!, terug naar buiten en sneeuwballen maken! Deur open, een salvo afvuren, deur dicht, NIEUWE maken, een nieuw salvo!!! Ons geschreeuw en lachen trok schijnbaar publiek, want voor ik er erg in had, waren we met zeker een man of tien verwikkeld in wat vandaag de dag nog jaarlijks herdacht wordt als de ‘slag bij Pier’ !!!! Aan beide kanten van de kantine hadden zich ploegen gevormd, die buiten vuilniszakken vol sneeuwballen bouwden en binnen elkaar bekogelden!!!! De strijd eindigde uiteindelijk, dankzij bemiddeling van de Verenigde Naties en zo, ONBESLIST! Dus iedereen nat en voldaan terug naar het café voor een welverdiende pint, PROOST ! Gezellig zoals altijd bij onze Pier, TOT hij iets moest gaan halen in de bunker of de kantine…. Pier was niet snel kwaad te krijgen, maar op dat moment was hij toch niet echt de aller vrolijkste… ‘Zeetj gee allemoal gek gewoare !!!! kiek ins waat ein ravaasj inne kantien !’.
Er stond over de hele oppervlakte van de kantine meer dan een centimeter water…. In het heetst van de strijd hadden we er even niet aan gedacht dat dat mooie witte spul gaat SMELTEN en uiteindelijk WATER wordt, we stonden zelf versteld van de ravage die we hadden aangericht…… Uiteraard hebben we de boel netjes opgeruimd, Pier onze excuses aangeboden en……. met een lachend gezicht een PINT VAN PIER GEKREGEN !!!!
EEN EI HOORT ER BIJ !
Het was tijdens een van de VELE gezellige avonden aan het buffet bij Pier, net VOOR de carnaval: Het ene rondje volgde snel op het andere en gaandeweg werden we met zijn allen (inclusief Pier ZELF) meliger en meliger… Het werd op den duur ZO erg, dat het onderwerp van gesprek een bijzonder interessante wending nam: DE PAASHAAS ! Het werd alsmaar doller, totdat een van de jolige gasten zich realiseerde dat hij langzaam wel honger begon te krijgen…. ‘PIER,HUBSE GEIN POAS EIER?’ klonk het luidkeels door de kantine. Natuurlijk waren er nog geen paaseieren voor de carnaval !
Maar pak hem beet een uurtje later kwam onze Captain met een grote grijns op zijn gezicht plotseling aanzetten met…. EEN HELE TRAY PAASEIEREN ! Nog maar een rondje en graag wat zout er bij Pier ! We waren allemaal onder de indruk, dat Pier zo vroeg in het jaar al paaseieren had, tot dat hij, toen de tray al zeker half op was, bekende dat deze lading nog over was van VORIG JAAR !!!!
We hebben de voorraad eieren smakelijk opgegeten en weg gespoeld met een lekkere Pax pint, en niemand van de gasten heeft er ook maar IETS aan over gehouden, behalve weer een fijne herinnering aan Pier van ‘t Fort !
MAAK DESSE WEG KUMS !
Onze eerste live studio, achter de kantine bij Pier, begin 80er jaren:
Radio Grensland was nog niet zo lang bezig met live uitzendingen vanuit onze eerste echte Belgische studio aan de Weertersteenweg. Omdat we de mogelijkheden hadden, EN we graag zo professioneel mogelijk wilden werken, hadden we besloten (als een van de eersten in de regio) ieder uur nieuws uit te zenden. Dat klinkt makkelijker dan het was, want in die tijd waren er geen mogelijkheden om bij ‘Belga’ of ergens anders, kant en klare bulletins in te kopen. Wij deden het op onze manier en prikten het nieuws van Hilversum rechtstreeks door in onze programma’s. (Het toenmalige BRT nieuws vonden we te lang en te Belgisch…..) Uiteraard werd daar geen frank voor betaald, waarom zouden we ? En dat het niet helemaal legaal was, was niet onze schuld…
Ondergetekende was bezig met een live uitzending met zicht op de kantine en de bijbehorende parkeerplaats, toen er een Nederlandse politieauto recht voor de deur stopte waar twee mannetjes in uniform uitkwamen die met grote passen mijn richting in kwamen, OEI !
De dienders stevenden echter recht op onze altijd aanwezige Captain af, en er ontspon zich al gauw een behoorlijk geanimeerd gesprek zoals ik kon zien van achter het dubbele glas van de studio. Iemand die aanwezig was bij de hoog oplopende discussie tussen de Hollandse Hermandad en Pier, kwam mij even vertellen dat er een groot probleem was, en dat het over ons radionieuws ging.
Goed, of waarschijnlijk niet goed, maar wel tijd om even poolshoogte in de kantine te nemen. Tapedeck met een band van Jan Peeters gestart en maar eens even een peukje doen aan het buffet. Daar waren de gemoederen nog lang niet bedaard. De heren van de Rijkspolitie hadden het maar over ‘grove schendingen van auteursrechten’, onmiddellijk stoppen met het overnemen van het nieuws van Hilversum (3) en ik weet niet wat voor op dat moment voor mij onbegrijpelijke taal. Pier hoorde het allemaal heel rustig aan, en toen de Nederlandse wetsdienaars een beetje uitgeraasd waren, vroeg de Captain aan de blauwpakken : ‘Hubtj geer ongerwieeg neet opgeletj ? ‘
Het record ‘dom kijken’ werd toen zeker verbroken door de verdedigers van het Nederlandse nieuws.. ‘Wat bedoelt u ?’ vroeg een van de wetskenners. En toen sprak onze held: “As geer opgeletj haadj, haadj geer in Bieesel ein DOUANEKANTOEER gezeen. Geer zeetj hieej in Belsj en doa hieet den Hollendsje genderm gein kloeete te zegge, MAAK DESSE HIEJ WEG KUMSJ ! “.
Ik dook lachend weer snel de studio in, want het was tijd voor het ANP journaal !